Niepowodzenia edukacyjne w kształceniu zdalnym

Niepowodzenie jest nieodłączną częścią procesu dydaktycznego. Refleksja nad niepowodzeniami dydaktycznymi jest jednak podejmowana właściwie wyłącznie w kontekście kształcenia szkolnego, rzadziej kształcenia w szkolnictwie wyższym, a prawie wcale nie towarzyszy akademickiemu kształceniu zdalnemu. Artykuł ma w założeniu zebrać i usystematyzować rozproszone do tej pory spostrzeżenia dotyczące niepowodzeń dydaktycznych w kształceniu zdalnym. Autorzy proponują i opisują zmodyfikowaną w stosunku do klasycznej klasyfikację przyczyn niepowodzeń dydaktycznych (dotyczące procesu uczenia się, procesu nauczania oraz uwarunkowań środowiskowych w odróżnieniu od najczęściej podawanej klasyfikacji: przyczyn biopsychicznych, pedagogicznych, społeczno-ekonomicznych). Podkreślają też konieczność podejmowania działalności mającej na celu zapobieganie niepowodzeniom edukacyjnym (profilaktyka, diagnoza, terapia) w kształceniu zdalnym.